کمبود کدام ویتامین باعث ریزش مو میشود؟ / مصرف بیش از اندازه این دو ویتامین منجر به ریزش مو میشود!
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۳۴۸۲۰
فرارو- رژیم غذایی میتواند بر ریزش مو تاثیر بگذارد، اما نه آن طور که شما فکر میکنید. رژیم غذایی بر بسیاری از جنبههای سلامتی از جمله بر سلامت مو تاثیر میگذارد. بنابراین، اگر با نازک شدن مو مواجه هستید ممکن است از خود بپرسید کمبود کدام ویتامین باعث ریزش مو میشود. جالب اینجاست که ریزش مو معمولا ناشی از کمبود ویتامین نیست اگرچه مصرف بیش از حد برخی ویتامینها میتواند نازک شدن موها را تشدید کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو به نقل از وری ول هلث، ویتامینها و مواد معدنی مصرفی شما در سلامت فولیکولهای مو و چرخه رشد مو نقش دارند. با این وجود، تاثیر دقیق مصرف ویتامین بر ریزش مو بسیار پیچیده میباشد و به خوبی مطالعه نشده است.
کمبود ویتامین ممکن است نازک شدن و ریزش مو را تشدید کندمتاسفانه در مورد اینکه کمبود ویتامین باعث ریزش مو میشود پاسخهای روشن و واضح زیادی وجود ندارد. با این وجود، در ادامه این مطلب به آن چه در مورد کمبود ویتامین و تاثیر آن بر روی ریزش مو میدانیم خواهیم پرداخت و هم چنین به بیان این که چه مواد مغذی مصرفیای میتوانند بر روی موهای تان تاثیر بگذارند.
ویتامین ب، بوتین و اسید فولیکویتامین ب در بسیاری از عملکردهای بدن از جمله تقسیم سلولی نقش دارد. بوتین نوعی ویتامین ب (ب ۷) است که به بدن کمک میکند تا غذا را به انرژی تبدیل کند و ارتباطات سلولی را مدیریت نماید. ریزش مو میتواند از علائم کمبود بیوتین باشد. مصرف بیوتین میتواند به توقف ریزش مو کمک کند. با این وجود، اگر کمبود بیوتین تایید شدهای ندارید مصرف مکملهای بیوتین به ریزش مو کمک نمیکند. این برای بسیاری از افراد تعجب آور است، زیرا بسیاری از شرکتها شامپو و سایر محصولات حاوی بیوتین را میفروشند و ادعا میکنند که محصولات شان سلامت مو را بهبود میبخشند.
ویتامین دویتامین د ویتامینی میباشد که برای قوی نگه داشتن استخوانها شناخته شده است. برخی از افراد مبتلا به کمبود ویتامین د دچار ریزش مو میشوند که معمولا با راشیتیسم همراه است. برای افرادی که کمبود ویتامین د دارند مصرف مکمل ممکن است به کاهش ریزش مو کمک کند. علاوه بر این، نتایج مطالعات ارتباط بین کمبود ویتامین د و بیماریهای خودایمنی از جمله آلوپسی وضعیتی که باعث ریزش مو میشود را نشان داده اند. مصرف مکمل ویتامین د تا زمانی که دیگر دچار کمبود یتامین د نشوید میتواند به بهبود و درمان آلوپسی کمک کند.
آهنآهن برای داشتن گلبولهای قرمز سالم که اکسیژن را در سراسر بدن شما حمل میکنند مهم است. اگر آهن کافی از رژیم غذایی خود دریافت نکنید ممکن است دچار کم خونی یا کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون شوید که دلیل ریزش مو است. هنگام تجربه ریزش مو از ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود بخواهید که شما را از نظر سطوح پایین آهن غربالگری کند و در صورت نیاز مکملهای لازم را تجویز نماید.
ویتامین ثویتامین ث ممکن است به جای ریزش مو با ایمنی مرتبط باشد، اما مهم است که مطمئن شوید به اندازه کافی از آن ویتامین دریافت میکنید به خصوص اگر ریزش مو با سطح پایین آهن همراه باشد. اگر ریزش مو با کمبود آهن همراه است سعی کنید ویتامین ث کافی را از طریق مرکبات سیب زمینی، فلفل و سایر مواد غذایی حاوی این ماده مغذی دریافت کنید.
رویروی یکی دیگر از مواد معدنی کمیاب است که از عملکرد سلولهای سالم پشتیبانی میکند. کمبود روی نادر است، اما با آلوپسی مرتبط میباشد. با این وجود، نتایج تحقیقات در مورد این که آیا اصلاح کمبود روی میتواند به رفع علائم آلوپسی از جمله ریزش مو کمک کند یا خیر یکسان نبوده اند.
ویتامین Eویتامین E به حمایت از سیستم ایمنی و سایر عملکردهای بدن کمک میکند. اطلاعات کمی در مورد ویتامین E و ریزش مو وجود دارد.
منیزیممنیزیم یک عنصر شیمیایی است که از سلامت مغز حمایت میکند. ریزش مو یک علامت معمولی از کمبود منیزیم نیست، اما برخی تحقیقات نشان میدهد که مصرف مکمل منیزیم میتواند به کاهش ریزش مو در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک کمک کند.
آیا مصرف بیش اندازه ویتامین باعث ریزش مو میشود؟گاهی اوقات ریزش مو میتواند به دلیل دریافت بیش از حد ویتامین یا مواد معدنی خاص باشد. در اینجا دو موردی که میتوانند در ریزش مو نقش داشته باشند را معرفی میکنیم.
ویتامین آویتامین آ به رشد سلولی کمک میکند در نتیجه ممکن است برای موهای تان مثبت به نظر برسد، اما واقعیت آن است که مصرف بیش از حد ویتامین آ در واقع میتواند باعث بروز ریزش مو شود. شاید این سوال برای تان پیش بیاید که تا چه اندازه مصرف ویتامین آ زیاد قلمداد میشود؟ اکثر بزرگسالان نباید روزانه بیش از ۱۰ هزار واحد بین المللی (IU) ویتامین آ مصرف کنند. این بسیار بیشتر از میزان ویتامینی است که در یک رژیم غذایی معمول دریافت میکنید. اگر ویتامین آ مصرف میکنید و متوجه ریزش مو شدید با یک ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی صحبت کنید.
سلنیومسلنیوم یک ماده معدنی است که بدن شما به میزان کمی از آن نیاز دارد. نتایج برخی تحقیقات نشان میدهند که سلنیوم میتواند به ریزش مو کمک کند از جمله در میان افرادی که شیمی درمانی میشوند. با این وجود، مصرف بیش از حد سلنیوم نیز میتواند باعث ریش مو شود. هرگز بیش از ۴۰۰ واحد بین المللی سلنیوم در روز مصرف نکنید.
کمبود ویتامین معمولا باعث ریزش مو نمیشود. با این وجود، دریافت نکردن آهن کافی و ایجاد کم خونی میتواند باعث ریزش مو شود. نازک شدن موها میتواند به دلیل وجود بیش از حد ویتامین آ نیز ایجاد شود. در صورتی که کمبود ویتامین خاصی ندارید مصرف مکمل یا ویتامینها احتمالا برای ریزش مو مفید نخواهد بود. با این وجود، ریزش مو دلایل زیادی دارد از جمله تغییرات هورمونی، استرس و عفونت. اگر ریزش مو را تجربه میکنید با ارائه دهنده مراقبتهای بهداشتی خود صحبت کنید چرا که میتواند به شما کمک کند تا دلایل ریزش مو را برطرف کنید و یک برنامه درمانی برای تان تهیه میکند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت طلا و ارز قیمت موبایل ویتامین باعث ریزش مو می شود ریزش مو کمک کمبود ویتامین مصرف بیش د ویتامین د رژیم غذایی ریزش مو مصرف مکمل ویتامین ب ویتامین آ بیش از حد نازک شدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۳۴۸۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چهار عارضه جانبی مصرف بیش از حد ویتامین D
ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت کلی بدن دارد. این ویتامین برای رشد و توسعه سلولهای عضلانی، عملکرد مناسب و سازگار سیستم ایمنی، حفظ سلامت سیستم اسکلتی و موارد دیگر ضروری است. به همین دلیل است که سطوح ناکافی یا کمبود ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به بیماری و عفونت، تخریب استخوان و بسیاری دیگر از پیامدهای منفی سلامتی را افزایش دهد.
به گزارش خبرآنلاین، کمبود ویتامین D بسیار رایج است و در سراسر جهان، حدود ۱ میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار میدهد.
عواملی که خطر کمبود ویتامین D را افزایش می دهند عبارتند از:رنگ پوست، محل زندگی، توانایی بدن برای جذب ویتامین D، قرارگیری در معرض نور خورشید، شرایط پزشکی، وزن بدن.
مصرف بیش از حد و تصادفی ویتامین D تحت شرایط زیر پیش میآید:
خطاهای نسخه، استفاده نادرست از مکملهای ویتامین D با دوز بالا و ...
افزایش مصرف ویتامین D چه عوارضی را به دنبال دارد؟۱. افزایش سطح ویتامین D موجود در خون
سطوح ویتامین D بیشتر از ۱۰۰ نانوگرم در میلی لیتر ممکن است مضر باشد. در مواردی که افراد مگادوز (دوزهای بسیار بالا) مکملهای ویتامین D را برای مدت طولانی مصرف میکردند، علائم مسمومیت در سطوح خونی بسیار بالا گزارش شده است.
بیشتر موارد مسمومیت ویتامین D ناشی از دوز نامناسب مکمل و اشتباهات تجویزی است.
۲. افزایش سطح کلسیم خون
ویتامین D به بدن شما کمک میکند تا کلسیم غذای مصرفی را جذب کند. در واقع این یکی از مهمترین نقشهای آن است. با این حال، اگر مصرف ویتامین D شما بیش از حد باشد، کلسیم خون شما ممکن است به سطوحی برسد که علائم ناخوشایند و بالقوه خطرناکی ایجاد کند.
علائم هایپرکلسمی (کلسیم بالا) عبارتند از:
ناراحتیهای گوارشی مانند استفراغ، حالت تهوع، یبوست و درد معده خستگی، سرگیجه، توهم و گیجی بیاشتهایی ادرار بیش از حد سنگ کلیه، آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه فشار خون بالا و ناهنجاریهای قلبی کمآبی بدنهایپرکلسمی معمولاً پس از مصرف مگادوز ویتامین D برای مدت طولانی ایجاد میشود و نوعی تهدید برای سلامتی به شمار میآید.
۳. تغییر وضعیت روانی
هایپرکلسمی میتواند منجر به تغییر وضعیت روانی در افراد مبتلا به مسمومیت ویتامین D شود. افراد مبتلا به هایپرکلسمیِ ناشی از مسمومیت ویتامین D معمولاً علائمی مانند گیجی، افسردگی و روان پریشی دارند. در موارد شدید، کما نیز گزارش شده است.
۴. عوارض کلیوی
در برخی موارد، مسمومیت ویتامین D میتواند منجر به آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه شود. این به این دلیل است که داشتن ویتامین D بیش از حد در بدن میتواند منجر به سطوح بالای کلسیم شود که همین امر منجر به از دست دادن آب از طریق ادرار زیاد و کلسیفیکاسیون (انباشت کلسیم) کلیهها میگردد.
هایپرکلسمی همچنین میتواند باعث انقباض عروق خونی کلیه و در نهایت افت عملکرد کلیه شود.
منبع: healthline
کانال عصر ایران در تلگرام